normaal...

Heb jij het ook weleens dat je de dingen in het leven als als ontzettend normaal ervaar? Het zijn van die momenten dat je twijfelt of er wel voldoende prikkels bestaan om je enigszins voort te stuwen en keuzes te maken die buten het paadje gaan. Het zijn van die dagen, de komen nadat je een erg drukke en intensieve periode hebt gehad. Het lijkt wle of onze geest een saaie periode nodig heeft om na een drukke tijd weer in balans te kunnen komen. Deze week was er een een teamdag met woongroepbewoners. Acht mensen die 'even' stil wilden staan en nadenken over 'waar zijn we'? Zitten we waar we willen zitten en is dit de plek waar God ons nabij is. Zitten we elkaar, onszelf en Hem niet in de weg. En... hoe gaat onze weg verder? Privé en als woongroep. We hebben ook een ontvankelijkheidsoefening gehouden. Bij dat woord krijg je misschien een beetje jeuk. Maar het houdt in dat je, in tegenstelling to datt je altijd op je doel afgaat, het doel op jou laat afkomen. Als je wandelt ga je langzamer lopen totdat je jezelf meer bewust wordt van wat er op jou afkomt. Probeer maar eens. Een leuke oefening om je te helpen om meer opmerkzaam op de ander, de Ander en datgeen er om je heen gebeurt , te ervaren.

tot de volgende keer,

Victor van Heusden