Nog altijd zit de professor mij dwars die met een blijde blakende helderheid van verstand opmerkte dat - aangezien de verhalen uit de bijbel niet letterlijk genomen konden worden - de enige mogelijkheid was om er symbolische betekenis aan te hechten. Nu, dan hield het wat hem betreft op. De lummel met zijn wetenschappelijke hoed op. Nooit is hem iets gedaagd van waar licht, wijsheid. Hij is een cerabrale stokvis, een aangekleed intellect. Want hij weet niets van een manier van spreken die de feiten mythologisch beschrijft, omdat het meer dan feiten zijn, verschijningen in het licht van een betekenis, met een diepte achter zich, een ruimte om zich heen. Wanneer men daar met een dichtgeknepen oog naar kijkt, zegt men 'blote feiten', want men ziet het kleed van licht en zin er niet omheen, men ziet het verband, de dansfiguur niet. Daartoe moet men de ogen beide sluiten en vervolgens samen wijd open doen, zoals het trouwens Paulus verging op de weg naar Damascus en verder. Mystiek is een voorwaarde om de wereld realistsch te kunnen zien, nl. met het realisme van een gelovige...
Willem Barnard
Als ik s'nachts niet slapen kan lees ik een paar dagboekaantekeningen van deze grote man die zo lang met en onder ons was met zijn teksten en liederen. De uitspraken zweven altijd tussen (zelf)kritiek en scherpe analyse. Hulde aan Willem Barnard, hulde aan deze vorm van mystiek.
Victor van Heusden
